Toen ik twintig jaar geleden nog op de Pabo zat, ontdekte ik het beroep theaterdocent. Wat leek mij dat leuk om te doen. Ik studeerde een monoloog in, deed auditie en werd aangenomen voor de opleiding. Ik stond te trappelen om te starten. Maar iets beginnen zonder het af te ronden, dat is niets voor mij, dus mijn theateravontuur moest wachten tot ik klaar was met de Pabo.
Met de inkt op mijn Pabo-diploma nog nat, verhuisde ik naar een studentenhuis in Zwolle. Naast Theater Odeon zat de piepkleine opleiding tot docent theater. Met slechts 84 studenten op de hele school kende ik iedereen binnen no time. Wat een mooie tijd. Vier jaar lang waren mijn dagen gevuld met toneelspelen, verhalen bedenken en muziek maken.
Toen twee jaar geleden de vraag naar mijn luisterboeken steeds groter, leek mij dit een uitgelezen kans om het vak van stemacteur te gaan ontdekken. Acteren was mij immers niet vreemd. Ik volgde een coachingstraject bij een opleiding voor stemacteurs en leerde de techniek.
In de voorraadkamer van mijn kantoor op de Brink in Deventer, creëerde ik met opgestapelde dozen vol boeken een kleine geluidsstudio. Compleet met microfoon en andere apparatuur die ik nodig had om een luisterboek in te spreken. Het was een paar weken voor mijn thriller HALF EEN zou uitkomen. Hoe gaaf zou het zijn als die er ook gelijk als luisterboek zou zijn? Ik ging hard aan de slag.
Iedere ochtend ging ik naar kantoor. Maakte mijn stem warm, neuriede door een rietje in een glas water om mijn stembanden schoon te krijgen en sloot mij vervolgens alleen op in de krappe geluidsstudio in de voorraadkamer. Maar al snel werd ik vergezeld door mijn perfectionisme. In bijna elke zin die ik sprak zat wel iets wat ik niet goed vond en overnieuw moest. En toen ik het hele boek voor de eerste keer had ingesproken en het aan wat mensen liet luisteren, werd er unaniem gezegd dat ik te snel sprak. Een domper.
Ik houd van feedback en doe er graag wat mee. Dus ik sloot mij weer op en begon opnieuw het boek in te spreken. Weer zag ik urenlang geen daglicht, ingesloten door stapels dozen, het boek voor mijn neus en blijven praten in de microfoon. Wat miste ik de vrijheid die ik heb als ik schrijf. De mogelijkheid om verhalen te bedenken en het puzzelen met woorden. Ik werd niet gelukkiger achter die microfoon en besefte dat het beroep stemacteur een vak apart is. Waar je ervaring in op moet bouwen om het goed onder de knie te krijgen. Ik had het er te makkelijk over gedacht. Maar ik rond alles af waar ik aan begin, dus ook dit luisterboek moest en zou af. Ik sprak ‘m voor de tweede keer in, editen daarna wekenlang alle foutjes eruit en zes weken na de officiële lancering van het boek HALF EEN was eindelijk het luisterboek ook klaar.
Maar... tevreden was ik niet. Ik kon er niet naar luisteren. Ik hoorde in mijn stem hoe ongelukkig ik was tijdens het inspreken. Dit wilde ik niet op een luisterboekplatform zetten. Dus toen de vraag van Storytel kwam naar al mijn luisterboeken, wilde ik mij niet weer opsluiten in het hokje in mijn kantoor om de andere vijf boeken in te spreken. Dit keer zouden echte stemacteurs mijn boeken voorlezen, besloot ik.
Hoewel mijn opgesloten gevoel toepasselijk is bij het boek HALF EEN, want de hoofdpersoon Danielle heeft het idee dat ze vastzit in de sleur van haar huwelijk. En als ze op klaarlichte dag wordt beneveld en ontvoerd, komt ze bij in een donkere, afgesloten ruimte en weet ze niet of ze hier ooit nog levend uitkomt. Wie heeft haar opgesloten? En wat gaat er met haar gebeuren? Ziet ze haar man en kinderen ooit nog terug?
Qua thematiek past dit die boek dus prima bij mijn inspreekproces, maar toch liet ik ook HALF EEN overnieuw maken.
En nu is ie er! Sinds gisteren staat HALF EEN op Storytel en ik zie al de luisteruren omhoog schieten. Wat ben ik blij. Ik voel mij er veel beter bij nu ik weet dat er niet naar mijn stem wordt geluisterd, maar naar Maartje van de Wetering. Hoe zij met haar jarenlange ervaring als actrice en stemactrice én haar (vind ik) prettige stem het boek voorleest. Het voelt bevrijdend.
De geluidsstudio heb ik inmiddels afgebroken. Ik zit dagelijks weer heerlijk achter de laptop. Niet opgesloten in het kleine donkere hokje, maar in de mooie voorkamer waar het volle daglicht door de grote ramen van mijn kantoor schijnt en ik uitzicht heb op de gezellige drukte op de Brink, terwijl ik ondertussen verhalen bedenk. Want daar ligt mijn passie: bij het schrijven.
Herken jij het perfectionisme? Heb jij dat ook? En zit dat jou ook wel eens in de weg?
Lieve groet,
Sietske Scholten
Wil je het boek op Storytel luisteren, dan vind je 'm hier: https://www.storytel.com/nl/nl/books/half-een-1471918
HALF EEN nog niet gelezen? Je bestelt 'm als paperback of e-book tot en met morgen met 20% korting. Je vindt de actie hier.
Wat lezers zeggen over over mijn literaire thriller HALF EEN:
'Pas de boeken van Sietske Scholten ontdekt. Toen ik las dat dit boek uit kwam, heb ik het gelijk besteld. Vanaf het begin super spannend. Het leest lekker weg. Ik hou van dit soort boeken, die tot het einde de spanning erin houden. Ikvond het gewoon jammer dat ik hem na een paar dagen al uit had. Terwijl ik niet van hele dikke pillen hou. Kijk nu al uit naar haar volgende literaire thriller.'
Call
'Dit boek is zo eentje waar je aan begint, maar niet weet waar je in terecht komt, en al zeker het einde niet ziet.Heel vlot en spannend geschreven, de personages, de karakters en de emoties worden prachtig verwoord. Het is alsof je naast de personages mee loopt en alles wat ze voelen en zien, beleef je mee. De twists en wendingen volgen elkaar op, maar alles vloeit mooi in elkaar. Top!
Dit boek is een pareltje van de 1ste tot de laatste bladzijde. Ik kan er niet veel over vertellen zonder iets prijs te geven. Gewoon beginnen met lezen en je laten meeslepen. Genieten met een hoofdletter!'
Vero
'In één ruk uitgelezen. Wat eeneinde.De boeken/verhalen van Sietske Scholten zijn stuk voor stuk spannende avonturen met onvoorspelbare wendingen. Steeds denk je dat je het weet maar toch eindigt het altijdweer anders.'
Lizy
