Toen ik in november op het vliegtuig stapte vanuit Ibiza terug naar Nederland was ik amper de lucht in of ik voelde de energiestroom door mij heen gaan. Al acht jaar lang schrijf ik op die stroom, dus ik begon het eerste hoofdstuk te schrijven van de nieuwe roman waar ik met @winnywolberink aan werk en gleed het boek in. Pas toen ik de laatste zin schreef, merkte ik op dat het vliegtuig daalde. Ik keek op en zag dat we al boven Nederland vlogen. Het was alsof de tussenliggende tweeëneenhalf uur niet hadden bestaan. Ik was helemaal aangelijnd met iets dat veel en veel groter is dan ik. Het is iedere keer weer magisch om te ervaren.
Steeds vaker kan ik deze stroom ook voelen in het dagelijks leven. En dan voel ik kraakhelder. Volledig aangelijnd en volledig bij mijzelf. Ik ben dat alleen als ik niet over mijn eigen grenzen heen ga, mij niet aanpas aan anderen, niet bang ben voor wat anderen denken, voelen en vinden. Want dat is angst. Natuurlijk. Naast dat ik mij heel sterk voel, is dit er ook. Wat zullen jullie ervan vinden? Zien jullie mij nu anders? Vinden jullie mij nog wel leuk? Maar wat ik steeds sterker voel is dat het daar niet om gaat. Ik ben wie ik ben, wat een ander daar ook van vindt.
Als ik mij kan losmaken van de angst voor oordeel, ben ik vrij. En dat brengt mij vredigheid in mijzelf. Ik voel het al, want dit proces is al een tijd aan de gang.
Ik kan niet alles in één post plaatsen, dus ik zal stapje voor stapje delen. Je bent welkom om het te volgen, om te reageren of om ook te delen in de reacties. Doe dat in de eerste plaats voor jezelf. Ik deel vanuit mijn hart, omdat ik wíl delen, vanuit puurheid. Ook al deel ik mijn kwetsbaarheid, ik sta stevig. Ik voel mij sterk, geaard en voel innerlijke rust. Dat is wat dit proces doet. Het is in alle opzichten bevrijdend! ❤️
Tot snel!
Lees de vorige blog hier.
© Copyright 2022 Sietske Scholten - Privacy Beleid - Algemene Voorwaarden