.
Als je geschreven verhalen vergelijkt met film of theater, dan is de interne monoloog het grote voordeel dat schrijvers hebben. Waar je bij films en theater als kijker de observant op afstand blijft, heb je als schrijver de mogelijkheid om in het hoofd te kruipen van je personage en de gedachten die door het hoofd van je personage spoken te gebruiken in je verhaal. De innerlijke stem die woorden geeft aan wat hij of zij denkt, noemen we de interne monoloog. Alledaagse gedachten als ‘het brood is op’ kun je laten volgen door de handeling van naar de bakker gaan. Maar de interne monoloog van je personage kan ook gaan over angstige gedachten, idiote gedachten of heel geheime gedachten waar niemand op de hele wereld weet van heeft, behalve het personage zelf en de verteller. Omdat je de hele chaos die leeft in het hoofd van het personage kunt gebruiken, kun je er alle kanten mee op.
.