.
Voordat je kan beginnen met het schrijven van een verhaal, heb je een idee nodig. Maar hoe kom je aan inspiratie voor een idee? Ik start meestal vanuit een fascinatie. Een deel van mij is in het echte leven altijd bezig met observeren en verwonderen op een afstandje, als een soort drone. Terwijl ik op de trein sta te wachten, vang ik een gesprek op tussen twee mensen, tijdens het kijken van een film ontdek ik een interessante invalshoek. Maar ook als ik een boek lees, kijk naar kunst, luister naar muziek, een krantenartikel of een column in een tijdschrift lees, passeert er soms iets dat mij inspireert. Het is handig om die fascinaties te noteren, zodat je daaruit kunt putten op het moment dat je een verhaal wilt gaan schrijven.
Als ik de ruimte en de rust heb, neem ik zo’n fascinatie en ga ik associëren. Ik laat mijn gedach- ten de vrije loop en via allerlei zijpaden begint zich een flard van een verhaal te vormen. Lang niet alles wat ik bedenk, mondt uiteindelijk uit in een verhaal. Er zijn vaak meerdere ontkiemende verhaalideeën in zo’n associatie- proces en vaak is er slechts één goed genoeg om uit te bouwen.
Om tot een plot te komen, ga ik meestal wandelen. Als mijn lijf in beweging is, komt mijn hoofd vaak ook in beweging. Gelukkig woon ik in een prachtig stukje Nederland en ben ik al na enkele minuten wandelen bij de IJssel. Ik slenter langs de strandjes met de muziek van Ludovico Einaudi of Max Richter uit de koptelefoon op mijn oren. Ik trek mij al lopend terug in mijn binnenwereld en zoom in op zo’n fascinatie of zo’n prematuur verhaalidee. Ik stel mijzelf tientallen waarom-vragen en zoek naar antwoorden tot alle elementen zich beginnen samen te voegen tot een plot.
.
.