Dialoog

.

Het is gebruikelijk om in een dialoog elk nieuw personage dat aan het woord is, een nieuwe regel te geven. Dat zorgt ervoor dat je niet na elke zin ‘zei hij’ of ‘sprak zij’ hoeft te vermelden. De gedachten en handelingen van degene die aan het woord is, vallen binnen dezelfde regels. Een voorbeeld.

‘Wat zijn we lekker veel aan het leren,’ zegt persoon A.
Persoon B kijkt op en knikt.
‘Ik wil nog veel meer weten.’
‘‘t Is nog niet klaar.’
‘Dat zeg ik toch ook niet.’
Persoon A schuift zijn stoel naar achteren en loopt naar de koffieautomaat.
‘Nee, nee. Je zegt helemaal niets.'

Je ziet dat de overgang naar de tekst van een ander personage wordt verduidelijkt door het springen naar een nieuwe regel. Zo zorgt de vormgeving van de dialoog dat het voor de lezer duidelijk is wie er aan het woord is, zonder dat je dat in elke regel opnieuw hoeft te zeggen.

.