Gefixeerd staart Kim naar het venster op de test. Zou het genoeg zijn geweest? Thuis was ze nog naar de wc was geweest. Met moeite had ze een klein straaltje urine eruit weten te persen en over het staafje heengeplast. Op het scherm knippert het tweede blokje om de voortgang van de test aan te geven.
‘Lukt het?’ vraagt Marin door de deur heen.
‘Ik ben aan het wachten op de uitslag.’ De blokjes verdwijnen en het woord ‘zwanger’ verschijnt. Kims hart slaat een slag over. Dit kan niet. Ze kan niet zwanger zijn. Ze is amper vier maanden met Jonathan samen. Ze heeft zelfs haar ouders nog niet over hem ingelicht en nu moet ze straks gaan vertellen dat ze zwanger van hem is.
‘En? Weet je al iets?’
Kim brengt haar hand naar haar mond en langzaam schudt ze nee. Hoe kan dit haar overkomen? Ze is zo voorzichtig geweest.
‘Gaat het wel goed, Kim?’
Ze trekt haar broek omhoog, draait de deur van het slot en opent hem. Met de test tussen haar vingers houdt ze hem in stilte omhoog voor Marin.
‘Dat meen je niet,’ fluistert Marin. Ze opent haar armen en slaat ze om Kim heen. In tegenstelling tot het continu vloeien van haar tranen de afgelopen dagen, blijven Kims ogen droog. De shock is te groot. Ze kan het niet bevatten. Verslagen legt ze haar hoofd op Marins schouder.
‘En nu?’
‘Ik heb geen idee,’ zegt Kim zacht.
‘Wil je een kind?’
Willen, denkt Kim bij zichzelf. Het is geen kwestie van willen. Ze staat voor een voldongen feit. Een paar maanden geleden had ze nog nooit een relatie gehad. Ze had voor Jonathan überhaupt nog nooit seks gehad. Een leven met een man en een kind was iets wat niet eens in haar opkwam. Voor haar gevoel was ze nog een meisje. Hoewel ze achtentwintig is en al jaren op zichzelf woont, voelt ze zich niet volwassen. Dat is iets voor later. Ook in de gesprekken met Jonathan gaat het over het nu. Hun dagelijkse bezigheden, onderwerpen die hen beide fascineren. Niet over hun toekomst. Daar voelt het nog veel te vroeg voor. Ze heeft geen idee hoe hij denkt over kinderen. Of hij de wens heeft om vader te worden. Wat als hij dat helemaal niet wil? Wat als deze zwangerschap zorgt voor een breuk tussen hen? Omdat hij het niet wil houden en zij wel. Of als zij het niet wil houden en hij wel. Wat als ze het zou weghalen en er spijt van zou krijgen? Of als ze het besluit te houden en de onbevangenheid van hun liefde verandert in een geforceerde relatie, omdat ze nou eenmaal ouders worden samen.
‘Kim? Zeg wat,’ zegt Marin geschrokken. Ze grijpt Kim bij haar bovenarmen en duwt haar een stukje naar achteren om haar in de ogen te kijken.
‘Ik weet het allemaal niet meer.’
‘Kom, ik breng je naar huis.’ Marin slaat een arm om haar schouders en begeleidt haar mee het toilet van de Bagels uit. Ze pakt Kims jas van de stoel en helpt haar erin. Haar eigen jas en tas grist ze mee.

Bij de counter kijkt Kim toe hoe Marin haar cappuccino afrekent. Ze heeft haar nooit zo mogen verwaarlozen, denkt ze bij zichzelf. Hoe het ook verder zal gaan met Jonathan, de vriendschap met Marin is onevenaarbaar. Ze kennen elkaar al zo lang. Alles wat ze samen hebben meegemaakt vanaf de kleuterschool. Niemand kent haar geschiedenis zoals Marin dat doet. Marin kent haar ouders. Ze weet hoe beschermd Kim is opgevoed. Hoe hoog de verwachtingen van haar ouders waren. Hoe ze altijd op haar tenen heeft gelopen om te voldoen aan het ideaalbeeld van haar ouders. Marin liet haar zien dat het anders kon. Marin was er toen Kim met haar weekendtas bij haar op de stoep van haar studentenhuis stond, na de zoveelste ruzie met haar ouders. En nu is ze er weer voor haar. Jonathan mag niet tussen hen in komen te staan, besluit Kim. Wat ze heeft met Jonathan zit in een beginstadium. Als ze eerlijk is, kent ze hem nog maar amper. Ze is gek op hem en het voelt goed, maar deze zwangerschap zet alles op zijn kop. Het gaat alles veranderen, wat ze ook gaat besluiten. Of ze het zal houden of niet en hoe hij ook gaat reageren, haar leven zal vanaf vandaag nooit meer hetzelfde zijn.

Wat denk je dat er aan de hand is? Deel je overdenkingen op Facebook!

Als in KRAAMKOORTS de vliezen van de hoogzwangere Kim voortijdig breken en haar vriend Jonathan door zijn werk als piloot niet continu voor haar kan zorgen, neemt Kim haar intrek in een kleinschalig kraamhotel midden op de Veluwe waar rust het hoogste goed is. Het ontbreekt haar aan niets in het idyllische bijgebouwtje naast het luxe landhuis van verloskundige Sophia en haar man Quinten. 
Maar zodra Jonathan is vertrokken voor een vlucht naar de andere kant van de wereld, laat Sophia haar ware gezicht zien. Kims telefoon wordt haar ontnomen en ze verliest het contact met de buitenwereld. Haar argwaan groeit. Heeft Sophia wel het beste met haar voor?
Hoogzwanger, met gebroken vliezen, heeft Kim geen enkele mogelijkheid om te vluchten zonder haar baby in gevaar te brengen. 
Hoe houdt ze zichzelf en haar kind in veiligheid, terwijl ze zo kwetsbaar, hulpbehoevend en afgesloten is van de wereld?