Logo Sietske bl.png
wcpapier

Hoofdstuk 27 - Slijmprop

Zachtjes zuchtend kijkt Kim uit het grote raam van het koetshuis waar voorheen een staldeur heeft gezeten. De zon hangt laag boven de kruinen van de bomen. Aan de overzijde staat het grote landhuis. Vanaf hier ziet ze alleen de zijkant van het huis. De gordijnen voor de ramen aan de overkant zitten dicht. Waar blijft Sophia, vraagt Kim zich ongeduldig af. De harde buiken komen en gaan. Ze waggelt terug naar de bel waar ze al meerdere keren op heeft gedrukt in het afgelopen uur. Waarom komt Sophia niet? Ze legt opnieuw haar vinger op het knopje en houdt ‘m secondenlang ingedrukt. Ondertussen voelt ze iets in de vorm van een klont uit haar vagina haar onderbroek inglijden. Geschrokken gaat ze naar de wc en trekt de onderbroek met het dikke maandverband naar beneden. Een dikke prop vol slijm en bloed ligt er op het met vruchtwater doordrongen verband. Dit kan niet anders dan de slijmprop zijn, beseft ze. Hier heeft ze over gelezen. Wat had er nog meer gestaan? Ze probeert het hoofdstuk voor de geest te halen. De slijmprop sluit de baarmoedermond af. Als de ontsluiting vordert komt de slijmprop los. Bij ontsluiting van een centimeter of drie, herinnert Kim zich. Maar dan is de bevalling begonnen. Dat kan niet anders. De baby komt eraan. Als het gaat volgens de boekjes, met één centimeter gemiddeld per uur bij een eerste kind, heeft ze nog een uur of zeven te gaan. Jonathan moet gewaarschuwd worden. Waar vloog hij op? Was het een Europese vlucht? Als hij al is geland, kan hij de eerst mogelijke vlucht terugnemen. Kim vouwt het maandverband dicht en trekt de plakstrip los uit haar onderbroek. Zou ze de slijmprop moeten bewaren om ‘m Sophia te laten zien? Ze heeft geen idee. Voor de zekerheid legt ze het opgevouwen verbandje in de vensterbank en stopt twee nieuwe verbanden dakpansgewijs in haar onderbroek. In de kamer verruilt ze de dunne badjas voor een linnen wijde broek uit haar koffer en een wijd shirt waar haar buik makkelijk in past. Ze haalt haar slippers uit het zijvakje, schiet ze aan haar voeten en drukt nog een keer op de bel, maar wachten doet ze niet. Als Sophia niet naar haar toekomt, dan moet zij maar naar Sophia.
Kim opent de deur naar de hal van het appartementje en twee meter verder de voordeur van het koetshuis. Het foam van haar slippers klakt bij iedere stap tegen haar hielen, terwijl ze in de zomerse avondzon naar de achterkant van het huis loopt. Het zwembad ligt pontificaal in het midden van de grote, door bomen omsloten tuin. Het gras is gezond groen en gemillimeterd. De bloemenperken zijn keurig onderhouden. De rododendrons vormen een haag tussen de tuin en de bomen. Wat een idyllische plek in het bos, denkt Kim. Ze loopt naar de stenen trap die leidt naar een geopende dubbele deur. Met haar ene hand stevig om de sierlijke metalen leuning en haar andere hand onder haar zware buik, beklimt ze de acht treden tot aan het brede balkon.
‘Hallo?’ roept ze naar binnen door de geopende deuren. ‘Sophia?’ Er volgt geen reactie. Vertwijfeld loopt Kim het vertrek binnen. Aan de overzijde ziet ze de gesloten voordeur en twee trappen eindigen aan beide zijdes van de ruimte. In het midden staat een vleugel vol fotolijstjes.
‘Sophia?’ roept ze wat harder. Een geluid uit een halfgeopende deur rechts trekt haar aandacht en ze loopt naar de deur waar een zacht flikkerend licht uit ontsnapt. Voorzichtig duwt ze de deur nog een stukje verder open.
‘Sophia?’ Kim buigt haar hoofd om de lijst van de deur en haar oog valt op een televisiescherm waarop een tekenfilm wordt afgespeeld. Ze zet een stap de kamer in en schrikt als ze recht in het lijkbleke gezicht kijkt van een jongetje van een jaar of zeven dat haar, liggend in een bed op een paar meter afstand van de televisie, met holle ogen aanstaart.

Wat denk je dat er aan de hand is? Deel je overdenkingen op Facebook!

Ga naar de Facebookgroep

Als in KRAAMKOORTS de vliezen van de hoogzwangere Kim voortijdig breken en haar vriend Jonathan door zijn werk als piloot niet continu voor haar kan zorgen, neemt Kim haar intrek in een kleinschalig kraamhotel midden op de Veluwe waar rust het hoogste goed is. Het ontbreekt haar aan niets in het idyllische bijgebouwtje naast het luxe landhuis van verloskundige Sophia en haar man Quinten. 
Maar zodra Jonathan is vertrokken voor een vlucht naar de andere kant van de wereld, laat Sophia haar ware gezicht zien. Kims telefoon wordt haar ontnomen en ze verliest het contact met de buitenwereld. Haar argwaan groeit. Heeft Sophia wel het beste met haar voor?
Hoogzwanger, met gebroken vliezen, heeft Kim geen enkele mogelijkheid om te vluchten zonder haar baby in gevaar te brengen. 
Hoe houdt ze zichzelf en haar kind in veiligheid, terwijl ze zo kwetsbaar, hulpbehoevend en afgesloten is van de wereld?

KRAAM_paperback+ebook

Wist je dat...

Sietske Scholten haar boeken eerst blogt? Lezers kunnen als het ware over haar schouder meelezen, terwijl ze het boek schrijft. Iedere werkdag ontvangen de lezers een nieuwe hoofdstuk en zitten vervolgens 24 uur in spanning te wachten op hoe het verder zal gaan. In een besloten Facebookgroep hebben de lezers contact met elkaar en wordt er druk overlegd over de personages, de ontwikkelingen in het verhaal en ze sparren over hoe het zal gaan aflopen. Sietske hoeft dus niet maandenlang solistisch te werken aan haar boek. Tijdens het schrijven kan ze haar verhaal al uittesten op publiek en snel bijsturen als het nodig is. Druk op de knop en lees meer over hoe dit blogroman-concept is ontstaat:

Lees meer
Boekenlegger Achterkant Los (2).jpg