Jonathan is nauwelijks weg als de voordeur opnieuw wordt geopend. Schrapend wordt er een sleutel in het slot gestoken van de deur, maar het omdraaien van de sleutel wordt verhinderd. De deur is niet op slot. Vanaf het bed kijkt Kim gespannen naar de deur die door Sophia wordt geopend. Kort kijkt Sophia haar aan, waarna ze het sluitwerk inspecteert. Vol achterdocht volgt Kim haar bewegingen. De blonde haren in de strakke boblijn vallen naar voren als ze haar hoofd kantelt, de sleutel omdraait in het slot van de geopende deur en toeziet hoe de vergrendeling net als anders uit de huls schuift. Hoe was het mogelijk dat deze vrouw in haar pantalon en blouse haar zo bruut aan haar haren heeft meegesleurd. Hoe kan het dat ze vannacht wist dat Kim hoge koorts had, haar pols heeft gecheckt, wist dat ze hulp nodig had, maar haar vervolgens heeft achtergelaten om haar te laten sterven. Waarom? Om haar baby te kunnen stelen?
‘Waar is mijn baby?’ vraagt Kim zacht. Sophia sluit de deur en loopt bedachtzaam naar het bed toe. Op een meter voor de bedrand blijft ze staan. Ze vouwt haar armen voor haar borst en vanuit haar staande positie bekijkt ze Kim in het bed van top tot teen zonder aanstalten te maken om antwoord te geven. Met geen mogelijkheid kan ze de blik van Sophia doorgronden. Ze heeft geen idee wat er door haar heen gaat.
‘Waar is hij? Is hij veilig?’
Sophia slaat haar ogen neer. Wat betekent dat? Kim wordt gek van deze onzekerheid. Waarom geeft ze geen antwoord? Hoe gestoord is deze vrouw? Waartoe is ze in staat? ‘Alsjeblieft, Sophia, vertel het mij. Hoe gaat het met mijn baby?’
Sophie kijkt haar opeens strak aan en knijpt met haar ogen.
‘Het is niet jouw baby.’
Voor een kort ogenblik is Kim uit het veld geslagen. Is Sophia gek in haar hoofd? Ze kwam gisteravond de kamer in vlak na de geboorte. Hoe kan ze nu zeggen dat Fosse niet van Kim is?
‘Dat is hij wel,’ zegt Kim, maar ze beseft tegelijkertijd dat ze voorzichtig moet zijn. Deze vrouw wil haar uit de weg ruimen. Haar eigen gezondheid duwt haar naar de afgrond, deze vrouw zal niet twijfelen om haar een laatste zetje te geven de dood in. ‘Vertel mij dan in ieder geval dat hij nog leeft.’
Sophia draait zich om en loopt in de richting van de deur. Nee, denkt Kim, Sophia mag niet weggaan voor ze een antwoord heeft. Kim duwt zichzelf met haar elleboog een stukje omhoog. Ze voelt de weerstand in haar lijf om verder overeind te komen.
‘Sophia, vertel het mij. Leeft hij?’ smeekt ze tegen Sophia’s rug. Sophia stopt met lopen en laat haar schouders vallen. Hopend op duidelijkheid lijkt de stilte die valt eindeloos te duren. ‘Waar is hij?’
Sophia’s vuisten ballen zich en met een ruk draait ze zich om.
‘Houd je kop. Ik word gek van je. Ik kan er niet meer tegen.’
‘Waarom doe je dit? Waarom, Sophia?’
Sophia trekt de deur open en stapt de hal in.
‘Wat heb ik je misdaan?’ schreeuwt Kim. Sophia sluit de deur achter zich en Kim hoort hoe de sleutel wordt rondgedraaid.
‘Sophia!’ krijst ze. Met een klap wordt de voordeur dichtgetrokken. Ondanks het kabaal van de vallende regen hoort Kim de motor die vlak daarna wordt gestart. De bewegende lichten glijden langs het stalraam als de auto al rijdend een draai maakt om vanuit de parkeerplek naar het bospad te komen. Dit was het moment dat Jonathan bedoelde, beseft ze. Nu zou ze naar buiten moeten gaan, zodat hij haar kan oppikken, maar dat kan niet. Ze zit weer opgesloten. Al zou ze sterk genoeg zijn om op eigen kracht het koetshuis te verlaten, ze kan hier niet weg. Ze kan enkel hopen dat Jonathan terugkeert om haar op te halen.

Wat denk je dat er aan de hand is? Deel je overdenkingen op Facebook!

Als in KRAAMKOORTS de vliezen van de hoogzwangere Kim voortijdig breken en haar vriend Jonathan door zijn werk als piloot niet continu voor haar kan zorgen, neemt Kim haar intrek in een kleinschalig kraamhotel midden op de Veluwe waar rust het hoogste goed is. Het ontbreekt haar aan niets in het idyllische bijgebouwtje naast het luxe landhuis van verloskundige Sophia en haar man Quinten. 
Maar zodra Jonathan is vertrokken voor een vlucht naar de andere kant van de wereld, laat Sophia haar ware gezicht zien. Kims telefoon wordt haar ontnomen en ze verliest het contact met de buitenwereld. Haar argwaan groeit. Heeft Sophia wel het beste met haar voor?
Hoogzwanger, met gebroken vliezen, heeft Kim geen enkele mogelijkheid om te vluchten zonder haar baby in gevaar te brengen. 
Hoe houdt ze zichzelf en haar kind in veiligheid, terwijl ze zo kwetsbaar, hulpbehoevend en afgesloten is van de wereld?