Quinten Boeckerode, zegt Kim hardop. Waarom loopt Jonathan rond met de portemonnee van zijn tweelingbroer? Een ongewenst gevoel besluipt haar. Wat als Jonathan Quinten is? Wat als zij vanaf het allereerste moment dat ze hem leerde kennen niet met Jonathan sprak, maar met Quinten? Dat hij helemaal niet in een studentenhuis woonde en werkte bij KLM, maar dat hij rechtstreeks terugreed naar dit landhuis, naar zijn vrouw, Sophia? Kim laat haar rug tegen de leuning van de stoel vallen. De grote omvang van het bedrog begint langzaam tot haar door te dringen. Zoveel puzzelstukjes vallen er op zijn plek. Daarom wilde Jonathan niet bij haar intrekken. Nu begrijpt ze waarom hij haar niet meenam naar zijn kamer. Zelfs niet die keer dat ze terugreden na een middagje Ikea Hengelo en ze spontaan riep dat ze langs Harfsen reden. Hij had gezegd dat er te weinig tijd was en dat hij haar een andere keer mee zou nemen, maar het kwam er niet meer van. Ze spraken altijd af bij haar. In Deventer. De intentie die hij uitsprak om na de geboorte te verhuizen, was gelogen, want hij was gewoon getrouwd. Grote waarschijnlijkheid dat Aron zijn zoon is. Dit hier is zijn huis, zijn gezin. Zij was niet meer dan zijn maîtresse met wie hij er een dubbelleven op na hield. Maar waarom? Waarom toch? Ze gooit haar hoofd in haar nek en knijpt haar oogleden stijft dicht. De tranen rollen langs haar ooghoeken naar beneden in de richting van haar kaken. Had de zwangerschap roet in het eten gegooid? Ze herinnert zich nog hoe hij reageerde toen zij hem vertelde dat ze zwanger was. De onaangename stilte die hij liet vallen. Ze kon hem niet lezen, maar ze had alle emoties voorbij voelen komen. Zijn ingehouden boosheid, verdriet, teleurstelling. Voelde hij zich verantwoordelijk voor het kind dat hij per ongeluk had verwekt? Hij was immers al vader. Het was geen vaag concept voor hem. Hij had het allemaal al meegemaakt. En nu stond hij voor een dilemma. Had hij haar daarom meegenomen naar landgoed Boeckerode vanuit het ziekenhuis? Waarom had hij zijn twee levens samen laten komen?

Haar oogleden schieten open bij de gedachte aan de nepbuiken in de inloopkast. De ingerichte babykamer. Sophia die haar gisteren welkom heette toen ze nog in de auto voor het landhuis stond en Aron die de baby Fosse noemde. Fosse werd verwacht. Zijn kamer was al klaar. Zijn broer verwachtte hem al. Jonathan, denkt Kim, maar ze schudt wild haar hoofd. Quinten, herstelt ze zich in gedachten. Quinten heeft zijn dubbelleven aan Sophia moeten opbiechten toen Kim zwanger bleek te zijn. Dat ging er door zijn hoofd heen. Daarom ijsbeerde hij door de kamer. Maar waarom, vraagt ze zich wanhopig af. Waarom zou Sophia het kind willen hebben dat haar man bij zijn minnares heeft verwekt? Waarom zal zij hebben gedaan alsof ze zwanger was? Het is te ziek voor woorden en onbegrijpelijk.

Het stalraam licht op als het geluid van de motor van een auto die door het gordijn van regen vanuit het bospad het landgoed oprijdt, harder wordt. Kim staat op van de stoel. Een fractie van een seconde vlamt de hoop op dat het de politie is die Jonathan heeft ingeschakeld, maar op bijna hetzelfde moment beseft ze dat Jonathan niet bestaat. Het waren de leugens van Quinten die zich voordeed als Jonathan. Niemand weet dat Kim hier is. Zelfs Marin denkt dat ze vanuit het ziekenhuis naar huis zijn gegaan. Ze zal vandaag voor een dichte deur hebben gestaan en waarschijnlijk de conclusie hebben getrokken dat ze opnieuw naar het ziekenhuis was vertrokken. In de auto gisteren had ze niemand geappt, ze had niemand gesproken en niemand ingelicht over haar intrek in het kraamhotel. Quinten en Sophia zijn de enige die weten waar ze is en in hun gesprek op hun slaapkamer was duidelijk op te maken dat zij er alles aan zullen doen dat Kim dit landgoed niet levend zal verlaten.

Kim staat op. Ze loopt naar het stalraam. Door de regendruppels ziet ze de koplampen van de auto die voor het landgoed wordt geparkeerd. De lampen gaan uit en in het matige zicht probeert ze te onderscheiden wat zich afspeelt rond de auto. Er wordt een paraplu geopend en ze ziet Quinten om de auto heenlopen. Hij houdt de paraplu boven haar hoofd als Sophia uitstapt. Ze opent de deur van de achterbank, bukt voorover en tilt iets uit de auto. Pas als Quinten het portier sluit, ziet Kim dat Sophia een maxicosi draagt. Zorgvuldig houdt Quinten de paraplu boven Sophia en de maxicosi. Kim drukt haar neus tegen het raam om het beter te kunnen zien. In de maxicosi ligt een dekentje. Sophia strijkt met haar hand langs het dekentje. Hun houding, de voorzichtigheid waarmee ze de inhoud van de maxicosi beschermen tegen de regen. Het kan niet anders dan dat er een baby in zit. Fosse, denkt Kim. Ze legt haar handen plat tegen het raam, alsof daarmee het glas kan verdwijnen en ze naar haar kind toe kan rennen. Daar is Fosse. Sophia en Quinten lopen in de richting van de stenen trap aan de voorzijde van het landhuis dat vanuit de positie van Kim niet is te zien. Ze balt haar handen en bonst tegen het glas. Haar hele onderarmen slaat ze tegen het dikke glas van het stalraam, terwijl Sophia en Quinten uit haar zicht verdwijnen.

Wat denk je dat er aan de hand is? Deel je overdenkingen op Facebook!

Als in KRAAMKOORTS de vliezen van de hoogzwangere Kim voortijdig breken en haar vriend Jonathan door zijn werk als piloot niet continu voor haar kan zorgen, neemt Kim haar intrek in een kleinschalig kraamhotel midden op de Veluwe waar rust het hoogste goed is. Het ontbreekt haar aan niets in het idyllische bijgebouwtje naast het luxe landhuis van verloskundige Sophia en haar man Quinten. 
Maar zodra Jonathan is vertrokken voor een vlucht naar de andere kant van de wereld, laat Sophia haar ware gezicht zien. Kims telefoon wordt haar ontnomen en ze verliest het contact met de buitenwereld. Haar argwaan groeit. Heeft Sophia wel het beste met haar voor?
Hoogzwanger, met gebroken vliezen, heeft Kim geen enkele mogelijkheid om te vluchten zonder haar baby in gevaar te brengen. 
Hoe houdt ze zichzelf en haar kind in veiligheid, terwijl ze zo kwetsbaar, hulpbehoevend en afgesloten is van de wereld?