Op het televisiescherm aan de muur van haar woonkamer bewegen de beelden van een nieuwe aflevering van Outlander. Als een vaatdoek hangt Kim op de bank. Hoewel haar ogen gericht zijn op het scherm, krijgt ze er niets van mee. Haar eigen gedachten zijn te sterk. Ze ziet zichzelf al voor zich met een dikke buik. Sinds de positieve test van vanmiddag kan ze nergens anders meer aan denken. Diep weggestopt in haar lichaam groeit een vruchtje zo groot als een maanzaadje. Door haar zoekopdrachten op internet weet ze inmiddels dat de zwangerschapsduur geteld wordt vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie. Dat maakt haar nu bijna vijf weken zwanger. Morgen om precies te zijn. Ze kan het nog steeds niet bevatten.
‘Hij doet het weer,’ zegt Jonathan. Hij klapt de laptop dicht en schuift zijn stoel naar achteren.
‘Echt waar?’ roept ze uit. Ze tilt de afstandsbediening omhoog. Voor de vorm zet ze de televisie op pauze, al maakt het haar niets uit of de aflevering doorloopt. Ze zal hem toch opnieuw moeten bekijken omdat ze geen flauw idee heeft waar het over gaat. Op de salontafel dansen de vlammetjes van de kaarsjes op de beweging van de luchtverplaatsing door Kims uitgestoken arm.
‘Ik heb de malware verwijderd.’ Hij loopt naar haar toe en overhandigt haar de laptop. ‘Er was flink wat software geïnfecteerd. Ik heb gelijk je hele laptop even doorgelicht en er een hele goede virusscanner opgezet. Voortaan dus voorzichtig met klikken op pop-ups en vreemde hyperlinks.’ Ze pakt de laptop en richt haar hoofd op.
‘En mijn onderzoek?’
‘Is onaangetast.’
Haar gezicht klaart op van opluchting. Dat is in ieder geval één zorg minder, denkt ze bij zichzelf.
‘Dank je wel!’ Ze trekt haar benen op en buigt naar voren om de laptop op de salontafel bij de waxinelichtjes en hun telefoons te leggen. Naast haar ploft Jonathan neer op de bank. De zenuwen gieren door haar lijf. De afgelopen uren had ze al haar energie gestopt in het ophouden van de schijn naar hem toe, maar het lukt haar niet langer. Ze zucht.
‘Wat is er?’ vraagt Jonathan. ‘Alles is nu toch goed? Je kunt morgen verder waar je gebleven was.’
Kim trekt haar mondhoeken op, maar haar ogen doen niet mee.
‘Hè lieverd, wat is er aan de hand?’ Hij legt zijn hand op haar been en wrijft met zijn duim over haar spijkerbroek. Dit is het moment, weet ze. Ze moet hem gaan vertellen wat ze vanmiddag heeft ontdekt. Ze opent haar mond, maar haar woorden hopen zich op in haar keel. Wat als dit de laatste secondes zijn van hun ongecompliceerde relatie? In haar gedachte ziet ze hem al opspringen en tegen haar schreeuwen dat hij niets te maken wil hebben met het kind. Wat moet ze dan?
‘Je kunt mij alles vertellen. Dat weet je toch?’
Ze knikt, maar ze twijfelt of hij dat ook zou zeggen als hij zou weten wat de boodschap is die ze hem gaat brengen. Een onbekende ringtone doorbreekt de opgebouwde spanning. Kim draait haar blik naar de salontafel. Het scherm van beide telefoons is zwart.
‘Oh.’ Jonathan springt op. Hij haast zich naar zijn tas bij de eettafel en haalt een telefoon tevoorschijn. De ringtone stopt. ‘Ik ben mijn werktelefoon vergeten uit te zetten. Ze spreken maar in. Morgen bel ik terug. Sorry lieverd, je wilde wat zeggen.’ Hij loopt weer terug naar de bank, tilt haar benen op en legt ze op zijn schoot. Peilend kijkt ze hem aan. Hij is zo lief voor haar. Ze kan het zich niet voorstellen dat hij haar in de steek zou laten vanwege het nieuws van een zwangerschap. Zolang ze hem niet betrekt bij haar ontdekking zal ze blijven twijfelen over zijn mogelijke reactie. Weten waar ze aan toe is, is misschien nog wel beter dan deze twijfel.
‘Ik ben zwanger, Jonathan,’ gooit ze eruit.

Wat denk je dat er aan de hand is? Deel je overdenkingen op Facebook!

Als in KRAAMKOORTS de vliezen van de hoogzwangere Kim voortijdig breken en haar vriend Jonathan door zijn werk als piloot niet continu voor haar kan zorgen, neemt Kim haar intrek in een kleinschalig kraamhotel midden op de Veluwe waar rust het hoogste goed is. Het ontbreekt haar aan niets in het idyllische bijgebouwtje naast het luxe landhuis van verloskundige Sophia en haar man Quinten. 
Maar zodra Jonathan is vertrokken voor een vlucht naar de andere kant van de wereld, laat Sophia haar ware gezicht zien. Kims telefoon wordt haar ontnomen en ze verliest het contact met de buitenwereld. Haar argwaan groeit. Heeft Sophia wel het beste met haar voor?
Hoogzwanger, met gebroken vliezen, heeft Kim geen enkele mogelijkheid om te vluchten zonder haar baby in gevaar te brengen. 
Hoe houdt ze zichzelf en haar kind in veiligheid, terwijl ze zo kwetsbaar, hulpbehoevend en afgesloten is van de wereld?