De kou trekt op in de stilstaande auto van Birgit, terwijl ze haar sjaal dichter tegen haar keel drukt en verder bladert in het dagboek van Nova. Willekeurig leest ze passages die tijdens het flippen open vallen.

‘Vanavond sprak Vance mij aan! Eindelijk weet ik zijn naam. Na al die avonden dat ik hem aan de bar zag zitten, kwam hij dit keer naar mij toe. Ik werd stik zenuwachtig. Al die jongens met wie ik ooit uitging, vallen in het niet bij Vance. Dat was oefenmateriaal. Slungelige lijven, puisten en stoer gedrag dat hun onzekerheid niet voldoende bedekte. Maar Vance is van een ander kaliber. Het voelt alsof ik zelf opeens een stuk volwassener ben geworden en klaar ben voor iemand als Vance. Een echte man. Sterk, robuust, een man van weinig woorden, maar vol van indringende blikken die mij laten voelen dat ik als vrouw gezien word. Ik smelt als hij mij aankijkt. Onder de strakke stof van zijn T-shirt zie ik de contouren van zijn gespierde bovenlijf. Hij vroeg waar ik zo opeens vandaan kom. Hij had mij tot voor kort niet eerder in ‘De bierbuit’ gezien. Geen idee wat er was gebeurd als hij niet een telefoontje had gekregen en weg moest. Hopelijk is hij er volgende week weer.’

‘Brian is boos. De cijfers zijn nog verder achteruitgegaan. Hij zegt dat er echt iets moet gebeuren anders zullen ze mijn contract niet verlengen aan het einde van het jaar. Maar ik heb al hun tips opgevolgd. Ik ben veel vaker naar een feestje geweest de afgelopen tijd. Ik sla geen enkele uitnodiging meer af. Het vroege naar bed gaan, vind Brian niks, maar ik wil de avonden in ‘De Bierbuit’ niet kwijt. Die paar uur die ik met Vance doorbreng, is mijn enige ontsnapping. Als dit van mij wordt afgepakt, wat heb ik dan nog?'

‘Ik weet niet meer hoe ik dit volhoud. De rekeningen blijven binnenstromen, maar de maandelijkse opbrengst is nog maar één tiende van wat het een paar maanden geleden was. Mijn rekeningen zijn dieprood gekleurd en vanmiddag stond er zelfs een deurwaarder op de stoep. Ik schaam mij dood. Gelukkig heb ik de stream op tijd op pauze kunnen zetten, zodat de kijkers er niets van hebben meekregen. Wat moet ik doen? Ik heb al twee weken geen nieuwe opdracht meer gekregen van Brian en Jon. Jon zegt dat hij mij bij merken promoot, maar dat ze kiezen voor de flitsende nieuwe streamers die zich onlangs bij de Agency hebben aangesloten. Zolang mijn content niet verbetert, kunnen ze niets voor mij doen, zegt Jon.’

‘De bank heeft gebeld wanneer ik de achterstallige hypotheek ga betalen. Ik schrok mij dood. Ik had geen idee dat het al tot zo’n hoog bedrag was opgelopen. Waarom ben ik te laf geweest om de post te openen? Nu heb ik een nog veel groter probleem. De man van de bank adviseerde mij om het huis in de verkoop te zetten, maar dat wil ik niet. Dan komt iedereen er achter wat een puinhoop ik ervan heb gemaakt. Dat wil ik niet. Maar als ik niet ga betalen, steven ik af op een executieverkoop, zei de man van de bank.’

Hoe had Birgit Nova’s worsteling kunnen missen? Al die maanden had ze niets in de gaten gehad. Alle keren dat ze elkaar hadden gezien en gesproken had Nova zich opgewekt gedragen, maar het was niets meer dan een masker geweest die ze opzette voor haar, voor de stream, naar de buitenwereld toe, terwijl er om haar keel een onzichtbare strop zat. Waarom had ze Birgit niet in vertrouwen genomen? Waarom niet? Met geen woord had ze erover gerept. Hoe was het mogelijk dat Birgit het niet had aangevoeld? Dat ze het niet in Nova’s ogen had gezien. Ze schudt het schuldgevoel van zich af. Op dit moment heeft ze er niets aan. Zolang er nog kans is dat ze Nova vindt, moet ze zich sterk houden, denkt Birgit en ze leest verder.

‘We hebben gezoend! Nadat Frans ons had gezegd dat hij echt de tent ging sluiten, zijn Vance en ik samen naar buiten gelopen. Ik wilde nog niet gaan. De avond was omgevlogen en het idee dat ik weer een week moet wachten tot ik hem kan zien, was niet te verdragen. Hij stelde voor om samen naar mijn auto te lopen. Zo galant. Al baalde ik van de extreem hoge pumps die ik had uitgekozen. Meerdere keren bleef mijn naaldhak haken achter een kinderkopje en botste ik tegen Vance aan. Ik voelde de spanning stijgen toen ons gesprek stilviel. Het was zo intens. We lachten het weg tot we bij mij auto aankwam. Daar drukt hij mij tegen de deur en kuste hij mij. Oh, het was fantastisch. De auto leek vleugels te hebben gekregen toen ik terugreed naar huis. Ik kan niet wachten tot de week voorbij is en ik hem weer zie.’

Wie is deze man, vraagt Birgit zich af. Ze pakt haar tas van de grond bij de bijrijdersstoel en pakt haar telefoon eruit. Ze opent social media en ziet dat het aantal privéberichten in Nova’s inbox is verdubbeld sinds ze gisteravond voor het laatst keek. Ze klikt op de lijst van namen die Nova volgt en in de zoekbalk typt ze ‘Vance’ in. Maar er komt geen profiel naar boven met zijn naam. Zou hij onder een andere naam een profiel hebben, vraagt ze zich af. Als ze via privéberichten op social media communiceerden, dan zit dat ergens verstopt tussen de grote bult berichten in de inbox. Ze scrollt door de lijst berichten, maar zonder profielnaam zoekt Birgit naar een speld in een hooiberg. Hoe komt ze te weten wie hij is? Waar kan ze hem vinden? Ze opent de zoekmachine en typt de naam in van ‘De bierbuit’. Het Amsterdamse adres komt direct in de resultaten naar boven. Volgens de openingstijden is de kroeg op dit moment gesloten, maar Birgit drukt op het telefoonnummer dat erbij staat en luistert naar de wektonen door de speaker van haar telefoon tegen haar oor tot de verbinding wordt verbroken. Ze zal geduld moeten hebben, beseft ze en met een diepe zucht slaat ze het dagboek weer open.

‘Ik schrijf dit in het schemerdonker, bij het licht van mijn telefoon, hoewel ik de eerste tekenen van een nieuwe dag al door de gordijnen zie gloren. Vance ligt in mijn bed te slapen, maar ik kon de slaap nog niet vatten na onze heerlijke nacht samen. Ik moet het van mij afschrijven. Onze lichamen lijken voor elkaar te zijn gemaakt. Wat is hij sterk en mooi. Zijn handen zijn groot, maar zijn bewegingen fijn. Hij weet precies waar hij mij moet aanraken. Nooit eerder heb ik dit ervaren. Ik barst werkelijk uit elkaar van geluk. Wat had ik graag de hele dag met hem doorgebracht, maar na al mijn verhalen wil hij onder geen beding in de stream. Hij wil zijn anonimiteit behouden en dat snap ik goed. Voor zeven uur zal hij vertrokken zijn, zegt hij.’

Birgit glimlacht dankbaar. De afgelopen periode had Nova naast veel zorgen gelukkig ook mooie momenten gebracht. Ze had er niet alleen voor gestaan. Met de opbloeiende liefde had ze in ieder geval in iemands armen gelegen om de narigheid voor een paar uur bij haar weg te houden, denkt Birgit, terwijl haar buik opstandig begint te grommen. Ze pakt het broodje omelet van de bestuurderstoel. Het servetje trekt ze een stukje opzij. Kauwend op het sompige brood en de koude omelet bladert ze verder in het dagboek.

‘Zou het plan van Brian en Jon echt werken? Als het aantal kijkers omhoog schiet en ik weer tot de top streamers ga behoren waar alle merken mee willen werken, dan kan ik de executieverkoop van de villa hopelijk voorkomen. Dan ben ik van al mijn problemen af! Volgens Jon is het een grote kans dat, als we het goed aanpakken, het nieuws het oppakt en we veel gratis reclame zullen hebben...'

Een stuk omelet schiet in Birgits keel van verbijstering om de woorden van Nova. Met ogen zo rond als kogels leest ze hoestend door.

'...Iedereen zal erover praten. Hoe mooi zou dat zijn! Zeker als we het een tijdje kunnen rekken. Een ontvoering trekt altijd veel aandacht, volgens Jon.’

En? Wat vond je van dit hoofdstuk? Laat je het mij weten in de Facebookgroep?