Alles is in scène gezet. Birgit kan het niet geloven. Met haar vuist tegen haar mond gedrukt hoest ze de longen uit haar lijf. Jon en Brian kregen de spannende content waar ze om hadden gevraagd. De overval, de verdwijning, het is één grote oplichterij om de kijkcijfers de lucht in te laten schieten. Ze kan er met haar hoofd niet bij. Iedereen die helpt bij het zoeken, het hele politieapparaat dat op onderzoek uit is, alle zorgen die zij zelf heeft gevoeld om Nova, de verlammende angst die ze heeft doorstaan, omdat ze dacht dat Nova misschien al dood was. Het was allemaal voor niets geweest. Hoe kunnen ze dit doen? Hoe kan Nova hiermee akkoord zijn gegaan? Zoiets doe je niet, denkt Birgit vol ongeloof, terwijl ze verder leest.

‘Soms weet ik het echt niet meer. Wat heb ik mijzelf aangedaan door te gaan streamen? Waarom wilde ik mijzelf zo graag laten zien? Zo hard als ik zocht naar bevestiging van anderen dat ik goed genoeg was. Hoeveel kijkers er ook waren, het was nooit genoeg. En nu voel ik mij onzekerder dan ooit. De verschrikkelijke haatreacties, de dreigmails, de fans die jacht op mij maken en me belagen. Overal word ik gezien. Om alles word ik beoordeeld. Als ik naar links ga, had ik volgens hen naar rechts moeten gaan en ga ik naar rechts dan is het weer niet goed. Het gaat niet meer om wat ik wil. Ik heb zelfs geen idee meer wat ik zelf wil. Ik weet niet eens meer wie ik ben. Ik ben een huls dat gevormd is door de meningen van anderen. Gekneed tot een bewegend beeld waar mensen graag naar kijken. En zelfs dat blijkt niet meer te voldoen. Ik ben niet meer dan een marionet. Jon en Brian, de merken en de kijkers bepalen de indeling van mijn dag, de activiteiten die ik doe, wat ik eet, wat ik drink, wat ik draag, wat ik zeg. Zij trekken aan de touwtjes en ik acteer mij de dag door. Hoe heb ik dit zover laten komen? Ik ben verder dan ooit van mijzelf verwijderd geraakt, maar ik heb geen idee hoe ik het tij kan keren. Iedere dag wordt het zwaarder om de knop in te drukken en live te gaan. Vance verschuilt zich achter de camera, vertrekt zodra ik de stream start of wacht buiten tot ik de stream eindig. Hoe kunnen we ooit een relatie opbouwen als de stream mijn dag beheerst? Maar als ik minder zou streamen, lopen er nog meer kijkers weg en zal ik helemaal niet meer worden gevraagd door de merken. Hoe betaal ik dan mijn rekeningen? Ik zit muurvast. Gevangen in mijn zelfgecreëerde gouden kooi. Had ik maar nooit de stream aangezet. Was het maar nooit zover gekomen. Dan was ik nog anoniem geweest. Vrij om iedere keuze te maken die ik zou willen. Vance zegt dat het nog steeds kan. Hij zegt dat ik mij te druk maak en deze façade zelf in stand houd. Maar hij heeft makkelijk praten. Hij zit niet in deze situatie. Hij is vrij om te gaan en staan waar hij wil. Hij is onbekend. Hij heeft werk en geld. Al heb ik daar trouwens geen zicht op. Over zijn werk is hij niet duidelijk. Als ik vragen stel, verandert hij van onderwerp.’

‘De bank belde met een ultimatum. Volgende maand moet mijn inkomen echt weer op het oude niveau zijn anders verlies ik het huis. Ik heb geen ruimte meer om te twijfelen over het plan van Jon en Brian. Ze hebben gelijk. Er moet nu iets gebeuren. Hoe extremer, hoe beter. We kunnen dit maar één keer doen. Het moet staan als een huis en niemand mag erachter komen dat het niet echt is. Ik word nu al zenuwachtig als ik eraan denk. Wat haal ik mijzelf op de hals? Ik zal voor altijd moeten doen alsof de ontvoering echt gebeurd is. Een leugen die ik de rest van mijn leven met mij mee zal moeten dragen. Gaat mij dat lukken? Ik moet wel. Ik heb geen andere keus. Morgen bel ik Jon om te zeggen dat ik het gaan doen.’‘

Vance wil meehelpen! Zolang hij onherkenbaar blijft, zegt hij, wil hij de rol van ontvoerder wel op zich nemen. Oh, het voelt alsof we op vakantie gaan samen. Een paar dagen alleen met hem. Zonder camera. Wat zal dat een verademing zijn. Ik kijk er nu al naar uit!’

Birgit legt het dagboek op de bijrijdersstoel. Vance was degene die Nova overmeesterde op de stream, denkt ze gerustgesteld. De angst in Nova’s ogen was niet echt geweest. Hoewel Birgit de leugen verafschuwt, is ze blij dat Nova niet werkelijk deze traumatische ervaring heeft hoeven meemaken. Ze werd vastgepakt door haar eigen vriend. Haar schreeuw was gespeeld. Ze vouwt haar handen samen en blaast warme lucht langs haar duimen om de kou te verdrijven. Handenwrijvend kijkt ze om zich heen. De kale populieren dansen rustig in de wind. Ze laat haar ogen glijden over de uitgestrekt eenzame weg langs de bevroren vaart, waarna ze haar telefoon van haar schoot pakt en het nummer van Boris selecteert.
‘Nova leeft,’ roept ze enthousiast.
‘Is ze gevonden?’ vraagt Boris.
‘Ze is niet eens kwijt.’
‘Wat bedoel je?’
‘Ze zit ergens met haar vriendje ondergedoken. Ze leeft, Boris! Ze is ongedeerd.’
‘Ik snap er niets van.’
‘Het was niet waar. De hele ontvoering. Het is allemaal in scène gezet.’
‘Dat meen je niet? Hoe weet je dit?’
‘Ik heb haar dagboek gevonden.’
‘Ongelooflijk, Birgit. Ben je in Nova’s villa, dan kom ik er nu heen.’
‘Is goed,’ zegt ze als ze zich de inbraak in Jons huis herinnert. Als Nathalie de politie heeft ingeschakeld, zullen er wagens naar het huis van Nova zijn gestuurd om Birgit daar te zoeken. ‘Of nee. Ik kom naar jou. App je mij het adres van je hotel. Zodra ik het dagboek uit heb, rijd ik naar je toe. Binnen een uur ben ik bij je.’
Birgit opent de plattegrond op haar telefoon en ziet dat ze niet ver van Laren vandaan is. Vanuit hier is ze zo in Amsterdam.
‘Ik stuur je mijn locatie,’ zegt Boris.
‘Je ziet mij verschijnen.’
‘Wacht! Nog één vraag voor je ophangt,' roept Boris. 'Die man die is doodgeschoten. Hoe zit het daarmee?’
Er trekt een rilling door Birgit heen. Daar had ze helemaal niet meer aan gedacht.
‘Ik heb geen idee,’ fluistert ze in de telefoon. De politie had verklaard dat hij dood is. Dat moet echt zijn gebeurd, denkt Birgit.
‘Ik spreek je straks,’ zegt ze vertwijfeld en ze verbreekt de verbinding. Snel legt ze haar telefoon terug in haar schoot, pakt het dagboek van de stoel en bladert verder op zoek naar antwoorden.

‘Het gaat echt gebeuren! Vance heeft vanavond het plan van Brian en Jon samen met zijn vriend Stanley tot in de puntjes uitgewerkt. Vooral het wegwerken van sporen is het belangrijkste onderdeel, volgens Stanley. Er komt zoveel bij kijken om niet ontdekt te worden. Zonder Vance en Stanley zou dit nooit kunnen lukken, want de politie mag niets vinden wat hen kan leiden naar ons. Gelukkig zijn Vance en Stanley goed op elkaar ingespeeld. Ze werken vaker samen, zegt Vance.’

Een harde tik op het raam aan de bestuurderszijde van de auto laat Birgit opschrikken. Met bonzend hart draait ze haar hoofd naar links. Naast haar auto staat Jon met een verwrongen blik in zijn ogen naar haar te kijken.

En? Wat vond je van dit hoofdstuk? Laat je het mij weten in de Facebookgroep?