Logo Sietske bl.png
pexels-kindel-media-7773268

Hoofdstuk 39 - Echt

Langs het openstaande paneel met het muurvullende tv-scherm wordt Birgit door de man naar de verstopte ruimte geduwd. Doodsbang loopt ze voor hem uit. Hij verplaatst zijn hand naar haar nek en zijn vingertoppen priemen diep in haar huid.
‘Nee,’ krijst Nova hard, zodra Birgit door de deuropening van de geïmproviseerde slaapkamer in Nova’s zichtveld verschijnen. Ze probeert overeind te komen. De schakels van de ketting ratelen langs de spijlen en beperken haar in haar beweging. ‘Niet mijn moeder.’
Birgit struikelt over haar voeten als de man haar met kracht op het matras werpt. Vlug draait ze zich om op het bed en ze kijkt hem aan. Hij is het, ziet ze aan zijn postuur. Hij is de breedgeschouderde man die ze vannacht had gezien. Midden in de nacht had hij voor Nova’s slaapkamer gestaan. Ze had het niet gedroomd. Al die tijd was hij met Nova in de villa geweest. Al die uren die ze had gezocht naar Nova was ze maar een paar meter bij haar vandaan geweest. Hoe kan ze niets gemerkt hebben? Ze had geen enkel geluid opgemerkt dat haar deed vermoeden dat twee mensen zich schuilhielden in het huis waar Birgit al die uren heeft rondgelopen.
‘Laat Nova gaan,’ probeert Birgit nogmaals. De man bukt naar de grond en pakt een verpakking van tiewraps van de grond.
‘Mama, nee!' gilt Nova. 'Vance, alsjeblieft. Doe haar geen pijn.’
Met een schok kijkt Birgit naar haar. Was dit Vance? Is dit de man waar ze in haar dagboek over schreef? Ze was blij geweest om te lezen dat Nova de afgelopen zware periode in de armen van haar vriend had gelegen, maar dat beeld wordt in één klap stukgeslagen. Ze draait haar hoofd terug naar Vance en kijkt naar zijn agressieve houding.
‘Je hebt dit allemaal aan jezelf te danken, Nova,’ bromt hij en hij zet zijn tanden op het karton. De verpakking trekt hij stuk. ‘Het was je eigen plan. Ik heb precies gedaan wat je zei,’ mompelt hij, terwijl hij het karton weg spuugt.
‘Het was niet echt,’ huilt Nova.
‘Niets aan jou is echt.’
‘Laat ons gaan, Vance.’
‘Je hebt mij erin geluisd.’ Uit de bos tiewraps pakt hij er één en grijpt Birgit vast bij haar schouder. Hardhandig duwt hij haar op haar zij en bindt haar handen bij elkaar. Het plastic van de tiewrap snijdt in de huid van haar polsen als Vance de tiewrap strak aantrekt. ‘Je wilde mij verlinken.’
‘Jij schoot Stanley neer! Ik raakte in paniek. Dat was niet afgesproken,’ snikt Nova.
‘Als iedereen had meegewerkt, was er niets aan de hand geweest, maar Stanley wilde de benen nemen en jij wilde zo nodig 112 bellen. Je hebt het aan jezelf te danken.’
‘Hij bloedde als een rund. Hij had hulp nodig.’
Vance knijpt zijn ogen half dicht en kijkt door de nauwe opening taxerend naar Birgit. Ze gruwelt van zijn blik. Deze man is in staat om iemand zonder enige aarzeling te doden, beseft ze.
‘Ik zeg tegen de politie dat het allemaal niet waar was, Vance. Dat het mijn idee was. Mijn dagboek ligt veilig bij Jon. Ik kan het bewijzen. Ik zeg dat ik Stanley heb neergeschoten en jij gaat vrijuit. Alsjeblieft, laat ons gaan.’
‘Geen losse eindjes,’ zegt Vance kil. ‘Net als bij Stanley.’
De rol ductape pakt hij van het bed en scheurt een stuk los. Bruut slaat hij de ductape tegen Birgits lippen. Bloed sijpelt langs haar tanden haar mond in, terwijl hij haar hoofd in het matras drukt om de plakzijde stevig te laten hechten. Met zijn tanden scheurt hij een tweede strook ductape af die hij net zo onvoorzichtig tegen Nova's lippen plakt. Nova wendt haar hoofd af, maar Vance grijpt haar nek en duwt ruw tegen haar mond. Opgelucht slaakt hij een zucht bij de opkomende stilte.
‘Ik heb zo vaak naar je gekeken via de stream,' zegt hij zacht in Nova's oor. Birgit kan de woorden maar net aan opvangen. 'Je speelde een spel. Van ’s morgensvroeg tot ’s avonds laat. Je liet iedereen denken dat je rijk was. Dat je een fantastisch leven leidde. Maar als je eerlijk was geweest, was dit allemaal niet gebeurd. Dan lag je hier nu niet. Het is allemaal je eigen schuld. Je liegt en bedriegt de hele boel bij elkaar. Je kijkers zouden je nu eens moeten zien. Kijk maar goed.’

Over het bed heen kruipt Vance naar Birgit. Nog voor ze kan wegrollen, sluit hij zijn hand om Birgits hals. Angstig kijkt ze om zich heen. Wat gaat hij doen? De druk op haar hals neemt toe, terwijl hij steviger haar luchtpijp dichtgedrukt. Wijd opent ze haar neusvleugels om lucht naar binnen te zuigen, maar er gebeurt niets. Zijn hand blokkeert de weg naar haar longen. Ze krijgt geen adem, denkt ze in paniek.
‘Hmmm, mmmm,’ probeert Nova te schreeuwen. De schakels van de ketting waarmee ze ligt vastgebonden, bewegen langs de spijlen. Met alle macht probeert Birgit haar mond te openen. Ze voelt haar huid trekken onder de plaklaag van de ductape. De druk in haar longen neemt toe. Ze heeft lucht nodig. Met haar benen trapt ze in Vance richting. Hij ontwijkt haar voeten en kruipt op haar. Bovenop haar buik ploft hij neer. Diep wordt haar bekken het matras ingeduwd onder zijn volle gewicht. Haar wervelkolom lijkt uit elkaar te worden getrokken. Zijn hand houdt haar nek stevig gefixeerd op dezelfde plek en de druk neemt verder toe. Haar hersenen schreeuwen om lucht. Het voelt alsof haar hoofd uit elkaar knalt. Ze heeft zuurstof nodig. Nu. Haar ogen poppen uit haar kassen. Haar beeld wordt waziger. Vaag ziet ze dat Vance zijn hoofd draait in Nova’s richting.
‘Hmmm, mmm,’ hoort ze Nova vanachter het plakband. De watten in Birgits hoofd laten het geluid nauwelijks meer binnen.
‘Zie je dat? Kijk naar je moeder,’ zegt Vance rustig. ‘Geen nepgeflirt met de camera. Geen toneelspel. Echter dan dit krijg je het niet.’
‘Mmmmm.’ Tevergeefs wringt Nova zich alle kanten op om los te komen van de kettingen die haar tegenhouden. Birgits gedachten worden stil. Haar benen liggen bewegingloos over de rand van het bed. De brandende pijn in haar longen begint af te nemen.
‘Hoeveel jaren zal het duren, denk je, voordat jullie verrotte lichamen hier worden gevonden?’ hoort Birgit Vance in de verte zeggen. ‘Je spel is uit, Nova. Zodra er niemand meer voor de poort staat, duw ik het tv-scherm op zijn plek en sluip ik weg.’

En? Wat vond je van dit hoofdstuk? Laat je het mij weten in de Facebookgroep?

Ga naar de Facebookgroep
DJON mockup pb en eb kopiëren

Als in DE JACHT OP NOVA de negenenveertigjarige Birgit op social media haar beroemde dochter Nova live overmeesterd ziet worden door een insluiper, bedenkt ze zich geen moment. Ze schakelt de politie in en springt in de auto op weg naar de villa van Nova. Maar aangekomen op het plaats delict hoort Birgit dat de insluiper dood is aangetroffen, maar van Nova ieder spoor ontbreekt. Gefrustreerd door de nauwelijks vorderende ontwikkelingen van de recherche in de dagen erna en zwaar ongerust om het welzijn van Nova start Birgit haar eigen onderzoek. Maar hoe dieper ze graaft, hoe meer vragen er opdoemen en hoe meer ze merkt dat ze wordt tegengewerkt in haar zoektocht. Wie heeft er belang bij de verdwijning van Nova? Wat is er precies gebeurd? En lukt het Birgit om haar dochter terug te vinden voor het te laat is?

Wist je dat...

Sietske Scholten haar boeken eerst blogt? Lezers kunnen als het ware over haar schouder meelezen, terwijl ze het boek schrijft. Iedere werkdag ontvangen de lezers een nieuwe hoofdstuk en zitten vervolgens 24 uur in spanning te wachten op hoe het verder zal gaan. In een besloten Facebookgroep hebben de lezers contact met elkaar en wordt er druk overlegd over de personages, de ontwikkelingen in het verhaal en ze sparren over hoe het zal gaan aflopen. Sietske hoeft dus niet maandenlang solistisch te werken aan haar boek. Tijdens het schrijven kan ze haar verhaal al uittesten op publiek en snel bijsturen als het nodig is. Druk op de knop en lees meer over hoe dit blogroman-concept is ontstaat:

Lees meer
FB promo omslag 2023 kopiëren